05.12.1979 / İstanbul
Sanki yüreğimde son bir kişilik bile yer kalmamış gibi hissediyorum.
İyice tahammülsüzleştim.
İyice yaşamdan koptum ve iyice sosyalleşmekten uzağım.
Duygu adına bir şey hissedemiyorum.
Bir kalbim var mı onu da bilmiyorum.
Hatırlamıyorum daha önce kimseyi sevip sevmediğimi.
Tek hatırladığım yalnız ve bir başına hayatımın olduğu.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta