Dört duvar içinde yaşıyorum tüm mevsimleri...
Bir zamanlar günü karşılarken
dokunduğum
tüm ışıklar, renkler,
ruhuma değen dokunuşlar ,
birer yansıma şimdi.
Yatağım camın yanı...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Öncelikle böylesi duyarlı ve merhametli bir evlat yetiştirdiğiniz için sizi tebrik ediyorum, bir tebrikte küçük hanıma canı gönülden yaşlılara yardımcı olduğu için, Allah sağlıklı huzurlu ve mutlu bir ömür nasib etsin, iyi ve merhametli kullarıyla karşılaştırsın sizlere bağışlasın dilerim...
Ve o can alıcı soru " ''Anne, yaşlılık mı daha zor, yalnız bırakılmışlık mı?''
Bir gün gelecek ve bizlerde yaşlanacağız doğanın kanunu bu, sorunun cevabına gelince sanırım "yaşlıklılıkta yalnızlık zor olan" hele bir de bir huzur evinde yalnız bırakılmışsan, gözün yolda kulağın sesteyse, içim buruldu şiirinizi okurken inanın, farkındalık yaratan özel bir şiirdi, güne gelmeyi hakeden, sizi ve şiirinizi can-ı gönülden kutluyor Fulya Hanım sevgiler...
Günün şiiri seçilen güzel şiirinizi ve sizi kutluyorum Fulya Hanım.SAYGILARIMLA...
İnanmaktan hiç geçmedim
Bilirim.. Burada unutmazlar beni...
Gelirler!
Zaten hayatta tutan bu ümit değil miydi
Bilirim gelecekler!
İnancımızdır bizi ayakta tutan herşeye rağmen.. Çok güzel bir şiir okudum kutluyorum Fulya hanım ..Sevgilerimle
zaman denen çukurda debelenip duruyoruz işte... telaşlarımız koşuşturmacalarımız o kadar çok ki.. hem bekliyoruz hem bekletiyoruz farkında bile olmadan bazen.. yaşamın çok içindeyken anlaşılmıyor belki... yaşamı camdan seyrederken fark ediyoruz belki de... yüreğimiz çığlık atarken...
güne çok yakışmış şiir.
sevgiyle..
Fulya Hanım günün seçkisine yakışan şiirinizi ve sizi tebrik ediyorum..
Nicelerine inşallah..
Saygı ve sevgilerimle...
Zamanından önce istersek beklediğimizle birlikte zaman da kaybederiz...Her şeyin bir vakti var hayatta...Vakti gelmeden bir yaprak bile düşmez dalından...
Beklentiler ve beklediklerimiz bizi biraz yorar...Çoğu bu sebeple beklemekten vazgeçeriz.
Sözünü yutan değil tutan insanlardan beklentilerimiz olmalı o da bize gelsin.
Yoksa hayal kırıklığı kayıplar verdirir.
Hayatın çoğu acıdır..Önemli olan acı çekmeye değer birini bulmak ve bekleyebilmektir.
Şiirde bu umudu yeşertmiş...
Kutlarım güne düşmesini ve usta kalemi...Saygılarımla.
Beklentilerimiz hep mutluluk adına ve umut yüklü olduğu sürece, beklemeye değer.... Her şeye rağmen değer....
Daha önce çok beğenerek okuduğum bu güzel şiiri 'Günün Şiiri' seçilmesinden dolayı, Sevgili Şairimiz Fulya Hanım'ı da güçlü kaleminden dolayı içtenlikle kutlarım....
Daha nicelerine....
Saygılarımla....
"Beklentilerdir insanı yaşatan..... Var eden, hayat bağlayan...
Umuttur yaşamın kuru dalları yemyeşil gösteren... O kuru dallarda tomurcuklar hayal ettiren... İnsanı yüreği yaşatır, güzel anıların tekrar yaşanacağını zanneden o yüreği yaşatır...
Bazen o kadar inanır ki insan buna, gerçekleri görmezden gelir ve saplanır kalır... işte o zaman gerçek hayattan kopuşlar başlar... Oysa, gerçek, bütün haşmetiyle karşısında durmakta, ve onu görmesi için beklemektedir... sabırla ve inatla...
Şiir bu duyguları çok akıcı bir dille okuyanı ikna etmeye, beklentilerinin gerçekleştiği sanrısının ikna edici yaklaşımıyla işlenmiş...
Çok ders alınası yaklaşımlar var.... Kutlarım Fulya Hanım.... Sevgilerimle...."
Öykü şiirlerin en güzel tarafı olayı veya olayları anlatırken öğüt veren, nasihat eden tarafının ağır basması, insanı güzele, doğruya yönlendirmesi...
Güne düşmeyi çoktan hak eden bu güzel öğüt dolu şiiri yeniden okumanın hazı ile Fulya Hanımın kalemini bir kez daha tüm kalbimle kutluyorum...
Şiiri güne taşıyan seçki kuruluna teşekkür ve Saygılarımla...
Günün şiiri olarak okumaktan büyük keyif aldım. tebrik eder, başarılarınızın devamını dilerim.
Duydunuz mu ?
_Duyduk mu acaba? diyor yüreğim, değerli şair Gülten Akın 'ın ;
*Ah, kimselerin vakti yok /Durup ince şeyleri anlamaya * diyen dizelerini düşünerek...
Yaşlılık ve yalnızlık düşündüm bir an ikisi birlikteyse zor hem de çok zor. Elin ayağın tutarken yalnızlık az çok çekilir olur , en azından doğaya atarsın kendini, kuşla kanat olur uçarsın... Bir çiçeğin kokusu sevinç verir,okşadığın bir kedinin gözlerine bakışında sevgiyi anımsatır... Ama kendini taşıyamamak yok mu ,işte orada yalnızlık çekilmez olur...
Bunu kendi babamdan biliyorum, arkadaşları ölüp gittiğinde , *uzun yaşamak hiç şans değil , yarenlik edecek , ortak anıları konuşacak kimseler kalmıyor* diye sızlanırdı.
Ben de kaç kez dinlediğim askerlik anılarından medet umar, ' Baba, hani sen askerdeyken ...' ile başlayan soru cümleleri kurardım , başlardı anlatmaya gözleri ışıl ışıl.
Ne güzeldin şiir sen, dilerim tüm yaşlıların kapıları çalınır da, kaderleriyle,kederleriyle tek başlarına kalmazlar...
Fulya Hanım öncelikle kızınız duyarlılığını yürekten kutluyorum. Ne derler ,' armut dibine düşer'... Sonra da sizi canı gönülden teşekkür ediyorum.Kaleminiz hep yazsın. Yol açıklığı dileğimle , sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 26 tane yorum bulunmakta