Duydunmu Şiiri - Ubeyde Kunduz

Geleneğin göreneğin üstüne
Türkü yazdım sende oku dostuna
Keçilerin kıvrım kıvrım postuna
Bizim orda filik derler duydunmu

Bahar olur dağa sürerler yozu
Çobanın önünde koyunla kuzu
Büyür ama hiç uzamaz boynozu
Bizim orda kölük derler duydunmu

Kel olanlar kel diyene çatmaya
Davarlarda yünlerini atmaya
Saçları başları karmakatmaya
Bizim orda yoluk derler duydunmu

İkiniki pıçılıdan seleye
Ağlama derler oyunda hileye
Dokuztaşta eksik olan kaleye
Bizim orda ölük derler duydunmu

Armut denmez fındık ile fıstığa
Hiçbir yerden gerek yoktur tastiğe
Naylon ayakkabı kara lastiğe
Bizim orda kelik derler duydunmu

Düzgününü korlar köşe başına
Yerinde ağır demezler boşuna
Kafalardan küçük çakıl taşına
Bizim orda helik derler duydunmu

Yılbaşında biter onun muradı
Pekte güzel değil etinin tadı
Hindidir genelde bilinen adı
Bizim orda culuk derler duydunmu

Dağdaki sulaklar yeter sürüye
İnek içer kürün iner yarıya
Musluğu yok su dökülen boruya
Bizim orda oluk derler duydunmu

Başka şeyler geçti onun yerine
Kirmen derdik biz onların birine
Yünleri eğirenin öbürüne
Bizim orda elik derler duydunmu

Cimri derler eli sıkı pahıla
İlk evvela pinti gelir akıla
Doldurmamış danesi az tahıla
Bizim orda çalık derler duydunmu

Misafirdir ağaç kaşık küleğe
Yapılışı biraz benzer böreğe
Tam kızarmış kuyruk yağlı çöreğe
Bizim orda gilik derler duydunmu

Cebinde bulunmaz beş kuruş para
Nasıl ev kursunki fakir fukara
Yaşı gelmiş evlenmeyen bekara
Bizim orda kalık derler duydunmu

Kurbanları sıra ile keserler
Namazını kılar hatunlar erler
Bacağından yukarıya asarlar
Bizim orda tuluk derler duydunmu

Aklı olan Ubeydeye uymaya
Benim tavsiyemdir bayana baya
Köynekten miltana bütün urbaya
Bizim orda kılık derler duydunmu