bir gözlerin taramıyor ellerimi,
sokağına üç adım kalmışım.
kaybolsam ,unutup gider koca şehir
üzerime devrilse bahçe kapıları inlerim
ses edemem
kavrulur şubat ayazında damarımdaki kan
sahte bir gülüş atamam meydandaki kuşlara
kandıramam.
bir sevincin taramıyor bekleyişimi,
zamanın tutup kulağından hırpalamışım
uyuyakalsam ,gölgemi kim çalar bilemem
rıhtımlar taş kusar yüreğime
silemem
dağılır bütün notaları şarkıların
gevrek bir sancı saplanıp da böğrüme
unutturmak isterse hüznümü
kestiremem…
bir ayazın izi kalır belleğimde
nedense kendimi kaçırmak için asılamam
yanımdan gelip geçen tramvaylara
yorgun argın n’eylerim
bir merakın taramıyor ismimi ve cismimi…
Necdet Arslan
Kayıt Tarihi : 27.4.2022 23:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/27/duydun-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!