Duydum Şiiri - Muzaffer Melih Özbaş

Ölüm var diye, yaşıyorum.
Sonunda biteceğini bilmesem bu saçmalığın,
Çok daha katlanılmaz olurdu.
Hayatın kendisi ölüm istiyor.
Fark ettiğimden beri bunu öyle dolanıyorum kıyısında
Biraz durup bekledim ama
Kimse tutup elimden sokmadı beni o nehire.
Çağıran bile olmadı.
Sonra sağır oldum,
Zaten “Bir ölü hiç duyamaz” mış, onu anladım
Çok seslendim mezarlıklarda,
Konuşan çok ölü gördüm de, bana cevap veren olmadı.
Baktılar iş yok bende, onlara da yaranamadım.
Sonra birisi seslenir gibi oldu
Biri seslendi, ben duydum!
Daha ölmemişim,
Baksanıza hava da güneşli,
Hâlâ vaktim varmış meğer.