Duyda İnanma Şiiri - Muhammet Üresin

Aklım kim bilir kaç karış havada dolanmakta yine bilmem ki başımdan
Aktım döküldüm içimden yine hep senin adın var her damla gözyaşımda
Kalktım yürüdüm çok uzaklaştım sanmıştım ben bu azılı belalı aşktan
Baktım bir adım öteye bile gidememiş kalbim hala yolun başında

Hakkım bu mu şimdi benim payım hep mi yalnızlıktan yine mi pişmanlıktan
Şavkın vuruyorken senin başka evlere benim içim hep kör karanlıkta
Açtım ağzımı yumdum gözümü sövüp saydım doya doya hiç utanmadan
Canı yanan yine bendim hatırlarsan canımsın sen derdin yaa sen hep bana

Hiç merak etmiyorum ama bakabildin mi sen onlara da aynı aşkla
Git devam et hiç durma yakabildin mi gemileri bana da anlatsana
Hiç fena değilim ben de aslında alıştım yokluğuna unuttum hatta
Duy ama hiç inanma ne söyledimse yalan ben sende tutukluyum hala