Duyarsın Diye Şiiri - Serdar Erdemir

el ele gezdiğimiz o yerde
yine aynı gün aynı saatte
oturdum bütün bir gece
ağladım durmadan sessizce
özlemime ve sensizliğe
dert olup aktı yüreğime
gizledim gözyaşları mı geceden
ne olur ne olmaz duyarsın diye!

her şey aynıydı yerli yerinde
yürüdüğümüz sahil,o mehtaplı gece
tek eksiklik vardı: sen yoktun sadece
dudaklarımda sigaram,elimde bir şişe
seni sensiz yaşadım; son olur diye
yandı yüreğim sensizlik aleviyle
söktüm yerinden hiç düşünmeden
ne olur ne olmaz duyarsın diye!

tükenmez acılarla, gözyaşıyla birlikte
gecenin bitip Güneş'in doğduğu yerde
sensiz yeni bir gün doğdu sinsice
tüm hayallerime ve ümitlerime
hapsetti beni yarınsız düşüncelere
yitirdim dünümü,bugünümü tek celsede
sakındım;
düştüğüm biçare halimi gözlerden
ne olur ne olmaz duyarsın diye!

09.11.2003