Deprem oluyordu...
Yer gök birbirine karıştı...
Ölümden kaçışa... koşmalıydım...
Bense...senin üstüne yaydım...bedenimi....
Ölümün.. altına yattım..senin adına....
Sarsıntılar durdu...
Tam... acılar bitti derken....
Sen ağır ağır tutunurak kalktın,
Nankörlüğün iplerine...
Artçı depremler koydun...yaralı yüreğime....
Başıma çöktü dünya.....
Yine karıştı..yer gök....
Enkaz altında ruhum, çığlıklarımda umudum....
Yine duyan..olmadı...yine duyan yok.....
Oysa ben...ilk depremde ölmüşüm... haberim yok.......
Kayıt Tarihi : 1.8.2007 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ölümüne sevdalar yaşanmaz oldu günümüzde...bir tek satır bile yetiyor sevginin ölümüne...
Sen ağır ağır tutunurak kalktın,
Nankörlüğün iplerine...
Artçı depremler koydun...yaralı yüreğime....
guzel bir siirdi yureginize saglik,kaleminiz daim olsun
okunmayacak yada yazamayacak halde olman enkaz altında üzer satırlarına gözlerini dikenleri.
bırak olsun güllerin dikenleri :)
TÜM YORUMLAR (3)