Bu gün ruhumda garip bir ilki yaşıyordum
ilk kez satırlarıma, anılarım,düşmemişti
ve yaşamak istediklerim bir bir dökülüyordu
hayallerimi anlatıyordu yaşanmamışlıklarımı
Ne kadar çok şeyler varmış meğer yaşanmamış
kalemim garipsedi satırlara bu yazdıklarımı
ve gönlüm artık birazcık yaşamak istiyorsan
o arka bahçelerde dolanmayı bırak diyordu..
Bu mutluluklar diyarında ki hayatını yaşa
bir yerlerden başla duy ve hisset diyordu...
Rüzgarların sessiyle ritim tutmuş müziği
Denizlerin o dalgalarındaki konçertosunu
Gidip gelen trenlerin ayrılık senfonisini
Güneşin yeşil dağların üzerinden doğarken
Çimenlere bıraktığı ebruli çiğ damlasını
Gurbete gidenlerin söylediği uzun havasını
Yasemen,gül,menevşe,papatyalar,derleyerek
Akşamların denizdeki yakomaz ışıltılarını
Sev sevil sevgiyle sevgiliyle sevgilerle
Doya doya yaşa yazıkki hayat çok kısa diyordu
Ben sadece penceredeki perdeyi aralamışım
oysa pencereyi ve camı hiç açmamıştım bile...
Dışarıda ki doğayla içiçe dolu bir yaşamsa
burda hayat var gel gel diye bana bakıyordu...
Ve dışarı çıkmakla kalmak arasındaydım sanki
biliyorum ki hayatın hep iki kapısı olmuştur
Umutlu geliş kapısı ile acı ile gidiş kapısı
Terçih etmek bana düşüyordu...
Kayıt Tarihi : 30.6.2013 13:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!