-- Duy Tanrı'yı Şiiri - Kasım Kobakçı

Duy Tanrı'yı,
----boğulmuş bizonu süslerken,
Kestir kavakları,
----köşedeki övülmüşe,
Essin fazla fazla,
----yokuştaki rüzgar,
Çekilmez baba,
----perdeler bile.
*
Gördüm onu tıslarken,
----sergideki kuşlara,
Bir sebepti her gün,
----o ana kadar,
Ay rengindeydi yüzü,
----menekşeydi gözleri,
Yaymış haşlanmış kırık buğdayı,
----kaynatmış onu tavada.
*
Şaşırttı gerçekten bizi,
----aylar ve haftalar,
Rüyayı gördük,
----gecede,
Yorumlayamayız baba,
----iyilik diye bunu,
Boşuna çiğnedik,
----yalan dünyayı.
*
Çorap örmek bizim işimiz,
----akılsız kafaya,
Tahıl ekmek bizim işimiz,
----kurak çöle,
İncir ekmek bizim işimiz,
----zayıf yüreğe,
Rüya görmek bizim işimiz,
----uykusuz gecede.
*
Su almış senin gemin,
----bedenen oradayım ama ruhen değil,
Tanır inşallah bu millet,
----beni de, seni de,
Belli olur bekle, ne olacağı,
----önceki gün ve dün,
Gıdam helal,
----dürüstlük depomda.