Duy sesimi! Şiiri - Mustafa Cilasun

Nerdeyim
Nasıl bir hal içindeyim
Sanki berduş bir zadeyim, evet, bir hal fakiriyim
Konuşmaz dilim, fersizdir gözlerim, anla artık kime ne söylerim

Esir ediyor
Kıskançlık kanımı emiyor
Zihnim sanki kan revan içinde feryadıyla inliyor
Bırak yakamı, candan bezdiren zannını, yarabbi dedirten vicdanı bilmiyor

Bir aslandım
Sanki uysal bir kedi olmak için izdivaç yaptım
Okumayan, muhakeme yapmayan, ne dereleri hak sayanı ne yapmalıydım
Biran çaresizliğe sığındım, ne yapacağımı şaşırdım, bir nisa ile dişliliği ayırdım

Sessiz kaldım
El pençe durup gözlerinde arandım
Zihninin arka duvarlarında mahkum olan umudun çehresine baktım
Arlandım, insan olmak nasip işiymiş şimdi kandım, nefes almak değilmiş anladım

Yazma diyorsun
Hiç okumadan yargılayıp fırlatıyorsun
Sevdalıların var diyorsun, ecir ve ihsanın ne olduğunu hiç düşünmüyorsun
Billahi boğuyorsun, bir hal bırakmıyorsun,insanı kul olsa da çileden çıkartıyorsun