***Duy Beni Şiiri - İsmail Tıkıroğlu

Sonu gelmez kahrın var, ardı sıra yoruldum
Ne güç kaldı ne takat, dize geldim duy beni
Yüce dağlar başında, yarenlerden soruldum
Yar geçit vermeyince, düze geldim duy beni

Baş kaldırdı bu gönlüm, isyanı var bahtıma
Islah olmaz çilemsin, gem vurdular ahtıma
Sultan yapmak istedim, seni gönül tahtıma
Fesat kullar önünde, göze geldim duy beni

Ben düştüm yad ellere, yaktın ciğer paremi
Çöl kumunda aç susuz, dağlasın yar yare mi
Derman ölüm der ise, tabip yekten çaremi
Dünya bana cehennem, köze geldim duy beni

Sevdan ile yangında, yonttum sivri yanımı
Tecrübeyle sabit der, bu mu aşkın tanımı
Gönül vuslat ararken, sen yaktıkça canımı
Mecnun oldum Leyla da, öze geldim duy beni

Tıkır derki yüz sürsem, tende benli cemale
Ya öldür ya sürgün et, garp tan öte şimale
Gücenirsem namerdim, yaş da erdi kemale
Ömrümün son deminde, söze geldim duy beni
Mecnun oldum Leyla’da, öze geldim duy beni

01 /05 / 2010
Soma

*******DOST KALEMLERDEN********

Kahrım kendi bahtıma yadlarınan nizam yok
İpe sapa gelmiyor uğraşsamda hizam yok
Duyan varsa söylesin eşe dosta ezam yok
Taa doğuştan kendimi üze geldim duy beni.
..................................................................Ümit BİLGİN

Divane aşık gibi dolanırım gurbette
Hasretin yakar canı biter bir gün elbette
Belki de kavuşamam vuslat günü ahrette
Koşuyorum durmadan gaza geldim duy beni.
..................................................................Mehmet Kındap