Duy Beni.. Şiiri - Alparslan Çolakoğlu

İlk önceleri;
Gülüşleri dünlerin saklısında kalan
Yitik bir adamın,
Bugünlerini gülücüklerle süsleyen
Sevda dolu bir yürektin
Bedeni asırlık acılarla yoğrulmuş
Tutsaklığa başkaldıran
Özgürlük sevdalısı
Genç bir kalkandın..
Yüreğindeki umut
Gözlerindeki kızıl inançla
Bu kentinalanlarında iz bırakan,
Barut kokulu bir eylem güzeliydin..
Coşacak ırmak
Akacak bir yatak ararken
Yüreğimde buldum yüreğimi
İkimizde militan yürekliydik
Yasalara karşı asiydik
Düzene başkaldırandık
İçimizdeki; özgürlük ateşi hiç sönmezdi
Bu yüzden alanlardaydık hep
Turna yürekli devrimcilerden ögrenmiştik;
Umudu-isyanı-kavgayı ve sevdayı taşıyabilsin diye
Yürek kocaman olmalıydı..
Kocaman bir yürekle;
Çevirdik yönümüzü doruklara
Sağır karanlıklarda yürüdük,ürkmedik..
Bildiğimiz gerçekler vardı
Mavi güne kavuşmak için;
Siyah barikatları geçmek gerekliydi
Ve her karanlık gece
Aydınlık bir sabaha gebeydi
Güneş;
Kar-boran-fırtına içinde..
Gösrecekti kendini yine..
Omuz başımda-gönül tahtımda sen olunca
Pusulardan geçmek
Ablukaları delmek..
Büyük bir zevkti
Dün böyle geçti bahar gözlüm
Bugünse yokluğunun resmiyle yüzleşiyorum
Bilesinki,gözlerimde o eski umut yok
Hüzünlü gözlerimle küskün bakıyorum hayata
Dillerim küskün yüreğim durgun
Durgunlaşan yüreğimle
Takılıp kaldım tek bir barikata
Taş yerinde ağır değil artık
Gücünü sesini yitiren bir yelim şimdi
Umutyoksunuyum,düş yorgunuyum
Zehir matemlerdeyim..
Aklımı yitirmekte kendimden geçmekteyim
Ve yönümü sana çevirip seslenmekteyim;
Hadi artık duy beni! ...
Duyda gel..
Daha fazla bekletme;
Eylül yorgunu düşlerimi
Boy ver dağ doruklarında
Yabangülüm berfinim ol
Karanlığa gömülü talihimi
Aydınlığa vur
Dağıt özgürlüğümün üstündeki kara bulutları
Şafakla birlikte güneşe selam dur..
Uçurum boşluğuna bırak;
El değmemiş buğday sarısı bedenini..
Bir çığ misali yüreğimin orta yerine düş
Ve bir ömür boyu yüreğimde yuva kur
Hadi artık duy beni,duyda gel...
Daha fazla bekletme eylül yorgunu düşlerimi...