Duvarların Dili Şiiri - Emin Alsancak

Bugün aşık olacağım kurgusuyla,
Başladığım bir sabah daha.
Nasıl bir derinlikte inanış ki,
Vazgeçiş yok sonu hüsran olsada...

Bir kağıt toplayıcısının arkasına takılmış,
Uyuz ve mıymıntı bir köpek.
Onu koruyor mu yoksa,
Bir sığıntı mı ona belli değil...

Şimdi, şu vakit ölsek bu halde,
Telafisi olmayan bir sıkıntı.
Dünyadaki gözlerinse istediği,
Ertelenen ve insancıl bir meraktı...

İnsanların çoğu anlamasın diye,
Duvarların diliyle konuşuyorum.
Peki ya duvarlar ne der bu işe.
Onları depremle korkutup susturuyorum...