Duvarlar da konuşur,
konuşmazsa insan,
duvarlarda ağlar,
kıvrılmışsa gecenin ayazında
dibinde bir can,
duvarlar da güler,
yazılmışsa üzerine
iki satırlık bir isyan,
duvarlar da nefes alır,
yaşıyorsa insan.
Duvarlar yüz gibidir,
utanır kimi zaman.
Kayıt Tarihi : 15.1.2014 15:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!