Duvarlar Şiiri - Halil Türkoğlu

Bir akşam oldu önce,
Sızdı gözüme...
Vurdu kendini duvar,
Çivilerin gölgesine!

Beni bulmuyor mu sence?
Saatler, çarklar, duvarlar
Bir çok göz tek bir bedende,
Saklanınca ağlarlar.

Varlığım bir kül,
Benim gibi bir çok külde,
Rüzgarla yaşarlar.

Bir akşam oldu önce,
Bardağa doldu karanlıklar.
Nefeste yoksun, çeşmenin ağzında gece
Suda bir takım çalkantılar.

Düşündüm zamanı önce,
Zaman düşünceme yüktü.
Duvarlar delindi, çürüdü, gölgelendi duvarlar
Aman gözlerinden, gözlerinden sızmasın karanlıklar.