Duvarlar Şiiri - Mehmet Gezer 2

Zihinler kara kara duvarlarla örülmüş
Akıl sinince beşer karanlığa bürünmüş
Ötelerin ötesinde çaresizlik kalplere iner
Karanlık düşünce gizli gizli iradeye siner
Başını kaldır buluttan yukarı güneşe
Akılsız baş insanı atar ateşten ateşe
Gölgelere saklanmış şeytan aklı söker
Korkmadan kalbe fitne tohumları eker
İlahi hikmet akıl nehir gibi cezbeder insanı
Ay huzmesi kımıl kımıl damlatır zamanı
Ötelerin ötesinde yol bulsam fezaya çıksam
Aklın önünde örülmüş duvarları bir bir yıksam
Ah duvarlar insan sizden neler neler çekti
Korkmadan kalplere fitne tohumları ekti
Çığlıklar eşliğinde Nehir’e bent vurur cehalet
Akıl zenginliktir yoktur onun gibi asalet
Akıl damla damla akıtır gönül denizi coşar
Beynin önünde duvarlar yıkılınca akıl koşar
Gönül gözü açılınca samanlık olur seyran
Yapraklar kımıl kımıl herkes akla hayran
Sevinçle güneş tebessüm eder ay huzmesi ile
Kalbe huzur gelince duvarın hükmü kalmaz bile