Duvarlar Şiiri - Mustafa Yaralı

Elbette kolay değil, geçitler çok zorlaştı,
Yazık ki yol vermiyor, arada duvar varken.
Bahçeler ayrı düştü, bağlarımız horlaştı,
Yazık ki yol vermiyor, parada duvar varken.

İyi kötü karıştı, kaybolunca mihenkler,
Ayarı kaçmış kantar, bozulmuş bütün denkler,
Ebedi zindanlara, hapsolunca tüm renkler,
Yazık ki yol vermiyor, karada duvar varken,

Uyuşacak bir yan yok, kanlar bağından başka,
Kimse iltifat etmez, tatmadığı bir aşka,
Deva araman bende, aklım yok, fikrim laçka,
Yazık ki yol vermiyor, sara’da duvar varken.

Beni üzen imalar, edebi sessiz sakin,
Yüz karası olmuşum, güzel ahlak’ı hâk’in,
Aynı dine mensubuz, şüphesiz amma, lâkin
Yazık ki yol vermiyor, nara’da duvar varken.

Birimiz refahtayız, birimiz minnetteyiz,
Birimiz akıllıyız, birimiz cinnetteyiz,
Birimiz cehennemde, birimiz cennetteyiz,
Yazık ki yol vermiyor, Zara’da duvar varken.

Bu gün değil, dün değil, vefa borcum ezelden,
Canımı isteseler, vermez miyim tez elden,
Bir Mustafa Yaralı, utanır her güzelden,
Yazık ki yol vermiyor, yarada duvar varken.

02.01.2013…Mustafa Yaralı