Duvarlar Şiiri - Güneşin Oğlu

Usta yüreklerin, Kurumuş ellerin eseridir onlar,
Sonuna dek Sessiz, sakin görünür duvarlar.
Hikayelerin yazılmaz, resimlerin görünmez kahramanıdır,
Dili olsa bülbüle, kalemi olsa insana ders verir duvarlar.

İki cihan serverini Kabe duvarlarına, hadimi Fatih’i istanbula sor,
Mektubu da, katibi de de unutmaz duvarlar.
Direniş istersen Kudüs duvarlarına, suçlu istersen Ağlama duvarına sor,
Konuşsaydı zalimi de, mazlumuda gösterirdi duvarlar...

Kimsenin etlisine sütlüsüne karışmaz,
Kulübedeki fakiri de, saraylı zengini de iyi tanır duvarlar.
Soğukta barınak, sıcakta gölgeliktir,
Yalnızın yoldaşı, yetimin kardeşidir duvarlar...

Derdini anlatma dinlemez, ağlasan yüz, bağırsan ses vermez,
Mahpusun beynini, düşmanın kalbini karartır duvarlar...
Belkide konuşuyor ama dinletemiyor zavallılar,
Çamur atma izi kalır kimseye derdini anlatamaz duvarlar.

Evet güneşin oğlu! konuşuyorlar, bağırıyorlar hatta ağlıyorlar,
Biz duyamıyoruz lakin, her gördüğüne sessizce seslenir duvarlar...
Vukuatı görür, kelimatı duyar, bildiğini kendine saklar,
Yani ser verir sır vermez şahitlerdir duvarlar...