Duvarlar ekledim kalbime;
kalın,soğuk duvarlar..
dışarıdaki soğukluk girmesin diye içime.
Boyadım duvarları en canlı renklerle
Meğer çaba boşunaymış
çevreye soğuğu yayan benmişim
o kadar zarar veriyormuşum çevreye
şimdi kendi kendimi ısıtmaya çalışıyorum
duvar yıkılmıyor çünkü
hep soğukta kalıyor gülüşlerim.
güllerim açamadan mahvoluyor gözlerimin önünde,
birer birer.
yoruldum kendi yaptıklarımdan zarar görmekten,
zarar vermekten.
yakın beni şimdi.
savurun rüzgarla denize küllerimi.
yaşarken iyilik yapmadım çevreye,
öldüğümde toprak rahat etsin bir de.
Kayıt Tarihi : 5.9.2007 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!