Duvarlar Şiiri - Bülent Öntaş

her şey
betondan şehirlere esir olmuştu
ve eser kalmamıştı toprak rengi sıcağında insanlardan

siyahın ve beyazın birlikteliğinde
sevmelerden arta kalan
gri renkten
betona yazıyordu yeni nesil sevdaları makinalar

sahteydi
tüm ağıtlar
donuk gülmelere karışık
ve gizlenmişti sevgilinin gözlerinde eski hayat

yıkılmıştı birer birer çocukluğumdan
mahalleler
ve sokaksızdı dünya

ortadan kaybolmuştu
çıkmaz sokaklar
ve hiçbir yere çıkmıyordu hayat

site site
kalın duvarların arasında
yaşamaktan başka çare kalmamışken
aklına gelmiyordu kimsenin
sevgilinin mavi gözlerinde kaybolmak

ve mutluluk gözyaşları akmıyordu artık
sevgilinin göğsüne
al yanaktan

ne kaldıysa sevdaya dair silinmişti
duvarlardan
tek
başınaydı
griye kaplanmıştı yürekler
ötekileştirilmişti gökkuşağındaki renkler

sevgilinin bakışlarını kaplamıştı
sınırsız
tüm yasaklar