Duvarlar Şiiri - Mehmet Ali Omak

Dört tarafı müphem,
Işık sızmaz kutlu alnına,
Ağlasa bi' ben duyardım,
Duvarlar yıkık ama sağlam...

Fani kuşlar konmaz olmuş damına,
Yolun sonu selamet sanana sanana,
Sayhamı çember çember, dalga dalga;
Üstüme yürüme duvar, yana yana...

Hür sal ruhumu,
İçimdeki hazineyi...
Özümün tatlı sözünü,
Susturma bırak aşkımı...

Elimde balta çapa,
Halim kalmadı dört kıvrak çepere,
Duvar sızlıyor acıyla bana...
İçinde hürmetim sesleniyor bana...

Ben ne desem yetmez ama;
İstiyorum onu yanıma,
Kaçan rüyaları aklıma,
Onunla geçen her sözümü başıma;
İstiyorum ki duvarı yırtmak gök kubbeye..!

Adını bilmiyorum gibi davrandım sana,
Kızma bana...
Utanan dilim eyledi sakladı seni böyle, ama;
Közlenmiş ve bıkmış kalbim elimle yazdı seni bu mısralara...

Duvarlar bahaneydi,
Ya da son sözlerin hiç bilmiyorum;
''Böyle olmamalıydı'' demek sıktı anla lütfen,
Utanmadan ''Seviyorum seni'' demek zor anla lütfen...

Seni saklamak sinsice iki söz arasına,
Ayıp mıdır soruyorum sana?
Şuursuz davranma lütfen ama,
Bugünde iyi geceler sana, bütün içtenliğimle...