Düşlerin orta yerinde, yalnızlığın verdiği soğuk çıplaklıkta duvarların gürültüsünü dinliyorum.
Duvarlar... Bazen gölgelerim, bazen hayallerimi oynattığım beyaz perdem, bazense sırlarımı anlattığım
sırdaşım.
Duvarlar... Saatimin sesi, geçmeyen gecelerim, güzelliğini saklayan ay..
Ve duvarlar... Bazen sıcak bir el, üşüyen ellerimi ısıtan.
Gölgeme baktım korkarak biraz, neyden korktuğumu bilmeden.
Gölgemi tanımak istercesine aç aç bakmaktı içimden gelen, ellerimle dokunmak ona, ellerimle tanımak istedim.
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta