Duvarlar Şiiri - Abdulkâdir Çakıl

Ne zaman ki gözlerim soğuk bir iklimdedir,
En beyaz bakışların kölesidir duvarlar.
Ellerim sevdâ adlı ateşten kilimdedir
Kilimden iklimlerin gölgesidir duvarlar.

Ne zaman ki benliğim açılsa sonsuzluğa,
Bakışım duvarlarda takılır ansızlığa.
Zâlim deliller gibi bitmez bir onsuzluğa
Ebetlerin bekçisi, kalesidir duvarlar.

Ne zaman ki duvarlar, şu kapımı çalar da,
Evladını ne zaman anne gibi sarar da,
Hicran dolu sesimde, son bir umut arar da,
Gölgeden hevesimin annesidir duvarlar.

Bir REVÂ Şâiri