Duvarın Dibi Tok Artığı Şiiri - Yorumlar

Gerçek sadece gerçek sadece gerçek!
Harika bir şiirdi!Hayatı anlamak ve yorumlamak
güzel bir şey!Şiirin hikayesi de şiirin kadar güzel!
Can-ı gönülden kutlarım seni!
Yüreğin hiç susmasın!
Saygı ve selamlarımla!Tam puan!

'Duvar dibi tok artığı
Duygularım utançta…

ve bu çağda, bu zamanda, istanbul'un göbeğinde, ankaranın merkezinde, belki de ülkemin her yerinde, yaşanılıyor bir şekilde...

Tok artıkları.. atılan kazıkların diyeti, ikinci elden ödenen..

Duyarlı, düşündürücü, ve ürkütücü gerçeğimizi tokat gibi yüze çarpan paylaşımınız için kutlarım..

HÜZNÜN EN DUYGUSAL RENKLERİ SÜSLEMİŞ ŞİİRİNİZİ...TEBRİK EDİYORUM.TAM PUAN VE SELAMLAR...

..............................

Yarım metre ötesi
Bir de çocuk
Sırtı taş yastıklı
Ve
Minik bir kedi
Paylaşırcasına kaderi
Patisinde sokak mücadelesi
Koklarken torbadakini
Konar birkaç kanatlı
Şimdi kovalayamazda
Derdi
Krampta midesi

.......................

Sevgili Şaiiiiiiiiiiirrrrrrr!!!
Gecenin kuru ayazında alıp götürdün beni, köprü altı, izbe, karanlık, esrarengiz ve belalı, yalnızlık ölüm kokan kuytulara...

İnanın; gelen mesajlarımda okumadan geçemediğim iki elimin parmaklarının geçmeyen sayıdaki şairlerden birisiniz. Biraz hayranlık, biraz kıskançlık, birazda her şiirini ilk ben okuyabilsem dediğim şairlerdensiniz. Yüreğiniz, hiç susmasın, kaleminiz hiç kurumasın. Allah razı olsun benim şair bacım. selam ve saygılarımla...

Beni Etkileyen her şiirin altına bir kaç kelam eklemeden çıkamam... beğenilmesi umuduyla!...

Şimdi unuttum sayısını
Merhum Kemalettin Tuğcu'nun
Okuduğum hikayelerini...
Hep çocuktu kahramanlar
Ezilen, çırpınan, ama sonunda hep
Kazanan çocuklar.

Sen İstanbul kuytularını yazmışsın
Ben Adana'dan yazayım
Doğudan bir trenle gelen
Veysel'i anlatayım.

Veysel;
Sara hastası
Oniki kardeşin On üçüncü halkası
Bir safça anası var,
İki, belalı üvey anası
Gelen vurur, giden vurur
Çimdik çimdik üstüne
Düşer yerlere, ağız köpük köpük
Veysel analarına, babasına,
Kardeşlerine, çevreye
Herkese, hatta
Kendisine yük.

Bir vagona gizlendi bir gün
Ağabeyinden kaçarken
Yine o melun dakikalar başladı
Gözler yerinden fırlayacak
Dişler kenetli
Kaskatı kesildi beden
Boğulacak neredeyse
Ağzındaki köpüğünden
Veysel baygın, kendinde değil Veysel!
Kapandı, Kapılar
Raylar üzerinde Adana'ya gitmektedir, bir tren.

Vagon karanlık
Ne güneş, ne ay, nede yıldızlar
Boğuk bir gürültü,
Arada bir çufçuflar
Tren Durdu açıldı kapı
Fırladı yükler arasından
Tanıdık değil, Adana
Bütün yüzler yabancı
Sokakları aydınlatan ışıklar
Hepsi birer yalancı.

Köyden şehire bırakılmış
Bir köpek eniği gibi veysel
- Çekil oradan Laaaaaaannnnnn!
- Al şu simidi, defol başımdan!!
- Paran varmı laaaannnnn!!!
- Bir daha çıkma karşıma doğrarım ulaaaaannnn

Kuytular,
Karanlıklar
Seyhan kıyısında kamışlar,
Sazlar,
Bir gece,
Bir kaç bitmeyen günler ve geceler
Veysel Aç,
Veysel Çaresiz
Kanalın kenarında oturdu Veysel
Yüzüne suyun serinliği
Sanki babasının sesi
- Oğlum Veyseeeeeeeelllllll!
Yine başladı nöbet
Yuvarlandı Veysel
Üzerinde yırtık pırtık bir gömlek
Şalvarında eğreti yamalar
Sıradan dı Adana'da
Böyle boğulmalar
Tanıyan olmadı,
Şişmiş, çürümeye başlamış
Kokulu bir cesedi
Alel-usul bir çukura
Gömdüler
Garip, sahipsiz,
Bu isimsiz
Garabeti!

Yorgun Yağmur birleştirdi
Veysel'de Veyselleri
Allahım! Allahım, Allahım
Ciğeriyle yakma biz acizleri.

Adana, 14.02.08 Y.Yağmur

yüreginize saglık farklı ve anlatım zenginligi olan iç acçıcı bir şiirdi..her şey gönlünüzce olsun saygı ve selamlarr

AYDAN KARDEŞİMİN NE KADAR HASSAS VE GÜZEL BİR YÜREĞİ VAR.

DÜNYAYA SIRÇA KÖŞKTEN DEĞİL SOKAKLARDAN BAKMAYI BECEREBİLENLERDEN.

BAKMAKLA KALMAYIP GÖREBİLENLERDEN.

GÖRMEKLE KALMAYIP YÜREĞİNDE SIZISINI DUYABİLENLERDEN.

KARDEŞİMİ KUTLUYORUM.

SELAM VE DUA İLE.


TüKüRMeK LaZıM!

Kışta kıyamette sabi sübyana
Mendil sattırana tükürmek lazım
Kendi öz evladı minicik cana
Acı tattırana tükürmek lazım

Toplumu düşürüp vicdan fendine
Nasıl çıkacaklar Allah indine
Çocuğun sırtından kendi kendine
Keyif çattırana tükürmek lazım

Sokak çocukları yürek yarası
Bunlar hepimizin tam yüz karası
Şerefsiz babaya rakı parası
Temin ettirene tükürmek lazım

Kimi mendil satar kimi boyacı
Görünce içime çöküyor sancı
Afiyetle yenen çocuk kazancı
Cebe kattırana tükürmek lazım

Çocuktur bu insan acından ölse
Tenezzül edemez şifa da bulsa
“Para kazanacak çocuk da olsa”
Diye tutturana tükürmek lazım

Acı faturası şehire göçün
Devlet bu işe el atmıyor niçin
Çocuğun sırtından üç kuruş için
Aklın fıttırana tükürmek lazım

Şerefi yiterken vicdanı yanıp
Yetmiş beş milyonu kerizdir sanıp
Çıkarı uğruna çocuk kullanıp
Halka yutturana tükürmek lazım

HİDDETİ'dir görüp deliye dönen
Zehirdir bunların içine sinen
Kendi çocuğunu dilenmek denen
Yola ittirene tükürmek lazım

Fikret OĞUZTÜRK

Birkaç saat öncesi
Yorgandı üstüne
Zeval vakti göçeri
Duvar dibi tok artığı
Araf örülü gecesi
Yaşamın
Belki de son perdesi
Ertesi günün aynı sahnesi
Bilinmeyen daha nerelerde
Yedi rengi kıskandıran
Örselenmiş çocuklar

Neydi içimin ürpertisi
Havanın soğuğu değil
Yüreğin analık perdesi
Dizelerde saklansa kader
Yürekte hicap
Çağlar kalem satırlara
Umursamazlık çentik atarda
Gecenin ayazına
Yüreğim can yangını
Duvar dibi tok artığı
Duygularım utançta…


Bu iki kıta da ayrı ayrı bir şiir var zaten, kaliteli görünüyor , güzeldi Tebrikler şaireye...

Çağlar kalem satırlara
Umursamazlık çentik atarda
Gecenin ayazına
Yüreğim can yangını
Duvar dibi tok artığı
Duygularım utançta…

Yüreğinize sağlık.Kaleminiz daim olsun



Tarih … İstanbul bu şehir…
Her nerede ise...

Sokak çocukları,koca bir köykentle bütünleşmiş,anlatım ve dil çok sade kaleminiz var olsun tam puan.

Çocuklarımız,
Bizim yavrularımız...
Görmedikler,
Görmezden geldikleri
Sıcak bir yuvaya,
Sıcak aşa
Ve sevgiye muhtaç
Nefreti öğrenmemişler belki
Ama görmezsek onları,
Nefretrlerle yetişecekler...
Sokak çocuklarımız,
Bizim çocuklarımız.
Bu gerçeği kaç kişi görebiliyor?

Çok güzel bir şiir Aydan Hanım.
Tebrikler.

Kadir Tozlu