duvarımdaki resimlerde çocuklar vardı.
benim çocukluğum,
bizim çocukluğumuz.
rengârenktiler...
cinsiyetleri yoktu...
hiç incinmemişlerdi...
çok eskilerde,
masumiyetleriyle
ve gülümsemeleriyle kaldılar..
duvarımdaki resimlerde
bir adam belirdi...
gezindi durdu özgürce...
hüküm sürdü benliğimde...
farkında bile değil,
çalmışlar..
çaldırmış renklerini.
başı yok... sonu yok...
dokunamadım renklerine...
terkedemem yine de...
şimdi duvarlarıma bir kadın çizdim...
siyah ve beyaz renkte,
öylece bekler sabırla,
sessizce.
onu sevmesen,
tanımasan da olurdu
anlardım,
ama anlamanı isterdim..
anlamadın...
Kayıt Tarihi : 1.5.2009 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjgan Kızıleniş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/01/duvarimdaki-resimler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!