Duvardaki yansımalar Şiiri - Hasan Coşkun 2

Hiç yüzüme bile bakmıyorlar
İçimdeki yansımalar
Bir ben değildim içimde haykıran
O yaşlı ruhum,
Küçükken olduğu gibiydi
Aslında bir ben değildim
Tek başıma göğüs geren.
Yalnızlığım vardı.
Tek başıma dost olduğum
Kimse yokken güçlüydüm.
Güçsüz olduğumda yenildiğim
Herkes varken kimsesizdim.
Şimdi onlar varken de yalnızım.
Bir dost bırakamadım kendinden
Dostlar değişmiş
Aldanmalardan farksız.
Çok ben vardım,
Ancak,
Benden haberleri yokken.