Titreyen saçlarla duvardaki yüzün
Kuzum seni bu gün üzgün gördüm
Yüzünde bir asıktır hüzün
Derdini kederini içine atma gülüm
Karlı dağlar gibi soğuk ve sessiz
Solmuş çamlardan daha durgun
Görünmez gözlerle içten hüzün
Seni öz babadan ayı gördüm
Gecen duvardaki gölgen
Gerçeğini gözle görürken
Her gün geçtin gölgeden yavaş,yavaş
Karşımdan kendi gölgemi gördüm.
Davardaki gölgeler hiç aklımda çıkmıyor
Her gün yürüdüğüm yollar bana hüzün
Yavrum senin gidişin bana bir ölüm
Ben yine bu gün davardaki gölgeni gördüm.
Kayıt Tarihi : 27.1.2010 18:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!