Duvar değil camı pencerenin

Ağlama
Burası mahpushane değil
Ne izmarit toplatacaksın gururuna
Ne köşelerde sevdiklerinden türküler, mektuplar okuyacaksın
Ne aysız gökyüzünün
Ne güneşsiz aydınlığın olacak
Ağlama
Karanlıkta değilsin
Ne tokat atan var
Ne yumruk sallayan
Ne yanında kahrolanlar
Ne de göremeyeceğin, sevemeyeceğin insanlar
Hasretliğin
Özlemin var
Açsın
Çaresizsin
Seviyorsun
Yalnızsın ama
Elin kolun bağlı değil
Düşüncen
Duyguların hür
Tepeden tırnağa
İstersen
Dağları tepikliyorsun
İstersen
Derleri taşlıyorsun
Üzülme
Odaların açılıyor
Kapın emrinde
Duvar değil camı pencerenin
Boş ver onlar kahrolmaya değmez