Duvar Şiiri - Selami Çakır

Bir taş...
Üzerinde yüzyılların yükü,
Altında yüreğin sancısı.
Bir taş,
Sükûtun en ağır kelimesi.

Zaman burada tükenmiş.
Saat yok,
Gün yok,
Yalnızca bir bekleyiş;
Beni benden söküp alan.

Hücrem dar,
Ama ruhum geniş.
Çünkü bilir insan:
Zincir, yalnızca bileğe vurulur,
Kalbe değil!

Ve duvar...
Ah o duvar!
Konuşsam, ağlar mı taşın yüzü?
"Dur!" der mi bana,
"Özgürlüğün türküsünü söyleme!"

Ama ben yine de söylerim:
Bir anne ninnisi,
Bir sevgilinin adı,
Ve Allah'a yükselen bir dua gibi.

Ey duvar,
Sen bana kapanansın,
Ama O'na açılan bir pencere gibisin.