Birlikte can duvarlarını boyamıştık.
En sevilmeyen renklerle..
Aşkın kaç tonu vardı.
Kaç kez buluşmuştuk bu delilikte.
Hadi diyelim yeniden çocuk olmuştuk.
Yeniden sığınmıştık, yersiz korkularımıza
Korunaklı bahçelerde oynarken,
İhtimal vermemiştik, ayrılıklarımıza..
Kimin kimden ne çaldığına aldırış etmeden,
Düştük bilinmeyen suçlunun peşine..
Zamandı aslında o en büyük hırsız..
Ne akrep bende, ne yelkovan birbirimizde..
Kayıt Tarihi : 2.2.2021 23:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne demişse doğru demiş Sahra, Atilla İlhan benim kırmızı çizgimdir, teşekkürler
TÜM YORUMLAR (1)