El pençe divanım şimdi
geçmişin turkuaz yanına
yavan düştüğüm bu sofrada
herkes yabancı...
kaşığın pilava dermanı,
sofranın iki dize
hükmü yok.
..
çok iyi bilirim
galib’i mahşere kalmış ezberleri
sonu yok ebed defterinde...
dermanı yitik bir vahşi
duvar diplerinde
beraatını beklesin.
dirilsin!
cismi tutuşmuş yetim Zürâre’ler.
minberden yaysın kerameti
kırsın ’uzza’yı.
..
çok iyi bilirim
leheb’in hengamesinin
susuz çöllerde yol bulduğunu..
..
yavan düştüğüm bu hanumanda
sükûta ermem ben.
aşkın şem’i yoksa ufukta
kubbe salat’a
aşk mihmana ankebut bağlasın.
Kayıt Tarihi : 10.9.2019 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!