Yine dört duvar arasındayım gördün mü!
Her zamanki gibi kendimle konuşuyorum.
Kağıttan uçaklar yapıyorum;
Belki bu sefer düşmez diye peş peşe.
Hatıralarım üzerime yürüyor kol pençe,
Her tarafım sarılmış kaçmaya çalışıyorum delicesine.
Tam kurtuldum diyorum,bir duvar çıkıyor önüme;
Bi ucu yerde,bi ucu gökte.
Kayıt Tarihi : 7.1.2004 08:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım.
sevgiler.
tuğba tekeli
TÜM YORUMLAR (2)