Duvar Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

gecenin ılık rüzgarı ile
sürükledim
M.Ö 1500 yıl öncesi
bir sokak
iki tarafı taş duvarlar
gezintiden insanlar
sırtımı verdim duvara
yapıştım kaldım
yüzyıllara
ötelerden gelen beni
kimse fark etmiyor
yüzümü seçiyor
antik taşlar
tutuyor beni duvar
içine çekiyor
ulaşılmaz gizemine
bakışlarımda yarı korku
bir zaman yolculuğu
duvarın sırlarıyla
uçuyorum
bütün masallardan
geçiyorum
bilmediğim karanlıklara
rastlıyorum
uçsuz bir alem
iğne deliğinden çoğalan
gölgeler
düğümlü sarmaşıklar gibi
demleniyorum
kendi rüyasında
sahipsiz bir yabancıyım
duruyorum
uykulu bir sokakta
gecenin
siyah deltasında
adını bilmediğim
bir duvar sevdasıyla.........

27.12.2015 / istanbul