Her daim açık bırakılan, tozlu kapımın demin parmaklarında bıraktıgın notta seni tanıdım.
Bütün geçmişini içinde yazdıgın şifrelenmiş o notta sana dair çok şeyler okudum.
En çok da şehrin o soğuk havasını içine çekmişti bıraktıgın not kağıdı.
Sana seni anlattıgım geceler oldu.
Gecenin geç saatlerinde günün yorgunluguna direnen göz kapaklarımızın altından buluştuk.
Tarih kokan odanın duvarlarında sana dair yazılar okuyordum sen gözünü kapattıp yastıga başını koydugunda.
Behçet Aysan'ın "Beyaz Bir Gemidir Ölüm" şiirini okudum duvarında.
"Çünkü beyaz bir gemidir ölüm.
Siyah denizlerin hep çağırdığı batık bir gemi
Sönmüş yıldızlar gibidir.
Yitik adreslere benzer ölüm yanık otlar gibi.
Sen bu şiiri okurken ben belki başka bir şehirde ölürüm"
Sonra Cem Adrian...
Hemen altında Zeki Kayahan Coşkun'un sevdiğim bir yazısı.
Kendimi buluyordum sana ait odanda...
Kevin Carter'ın Pulitzer ödüllü fotoğrafına saatlerce baktığım geceler oldu.
Emekleyerek 1 km. ötedeki Birleşmiş Milletler yemek kampına gitmeye çalışan çocogun arkasındaki akbabaya lanetler okudum her baktığımda.
Ve ben ait olmadığım o şehirden giderken sana ait odanda kendimi bıraktım.
Varlığımı hiç bir zaman anımsamayacağın o odanda yine hayatla baş başa kalmıştın.
Bütün anıları bir bir sıraya dizdin.
Sonra badana fırçasının keskin darbeleri ile birer birer yok ettin o anıları.
Ve ben şimdi yine aynı şiiri okuyorum
...Yitik adreslere benzer ölüm yanık otlar gibi.
Sen bu şiiri okurken ben belki başka bir şehirde ölürüm"
(16.11.2010)
Barış Tekin 1Kayıt Tarihi : 24.10.2012 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!