Duvar Şiiri - Eylül Deniz Çolak

SON

Tuzla buz oldu ümidim
Kurduğun son cümlenin vahametiyle
Korkarım el olacak bana ellerin.
Hayat güneşle bulutun arası
Sen nereye yakın durdun bilir misin sevdiğim?

Uzun vedalarla yaktığın gemiler
ve senin çaresizliğe yaslandığın günlerden geçtik.
Ah benim toy isyanlarım
Kazandım sandığın kayıplarımızdı
Hadi çek çıkar kendini dönüp durduğun girdaptan
Bir ömrün hazinesi en dip sulara battı.

Tam orta yerinden üzerime yıkılan tüneller gibi
Işığın yok kesif karanlıktayım
Sen sevdiğini azar azar öldürmeyi nerden öğrendin sevdiğim
Korkarım el olacak bana ellerin
Azı çoğu değeri değmezi ederi yoktu
Neyini neyle ölçüp de biçtin aşkın
Aşk bir yoldu.!
Kapat kapatabilirsen düştüğümde açılan uçurumu
Sevdiğim.!
Aşk tek yoldu