Duvar Şiiri - Engin Varol

Bütün suratlar beyaz gölgelerse kapkara
Sanki birinin hüznü diğerine kâr gibi.
İki yüzlü dünyada herkes vicdan fukara
Sanki tüm hayalleri doğmadan yıkar gibi..

Yıkar gibi ölüyü soğuk bir uğultu var
Usul usul üstüme yükleniyor dört duvar
Duvarlardan kurtulsam dışarda kırk ordu var
Sanki son kez ardıma dönüpte bakar gibi..

Kaybeden benim. Evet! Savaşı kim kazandı?
Hangi duvar aklıma ayrılığı yazandı?
Hangisi geceleri düşlerime uzandı?
Sanki mezarda bile boynumu sıkar gibi..