dakikalar varırken durağa akşamüstü,
kadın yürümeye devam ediyordu.
son vasıta da korkularını ezerek geçti yanından.
ve kolları, boşlukta asılı kalmış rüyalar gibi,
iki yana sallandı.
kadın artık biliyordu,
gitmek imkansızdı.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta