dakikalar varırken durağa akşamüstü,
kadın yürümeye devam ediyordu.
son vasıta da korkularını ezerek geçti yanından.
ve kolları, boşlukta asılı kalmış rüyalar gibi,
iki yana sallandı.
kadın artık biliyordu,
gitmek imkansızdı.
durarak yokolmaya niyetli,
oturdu ölüm gibi soğuk duvara.
Gözleri giden eşine son kez takıldı...
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!