Hangi duvara vursam kafamı canımı daha çok yakar?
Karakol mu, hastane mi, evim mi?
En can acıtırcasına olan duvarı bulmalıyım.
Senin evin olabilir mi?
Hangi gün karar vermiştin benden ayrılmaya?
Hangi saat dilimiydi?
Tam o saatte gelmeliyim oraya...
Daha fazla acıtmalı canımı çünkü.
Sen de sarsılmalısın her vuruşta, evinde sarsılmalı...
Duvarları yıkmalıyım öfkemden.
Yoksanda duymalısın sesi.
Kalbimin söyleyemediklerini.
Hiç aklına gelmeyen sözleri işitmelisin gözyaşlarımda
Ben kana kana ağlamalıyım
Kanım akmalı yoluna
Yürürken çiğneyip geçmelisin hücrelerimi
Kapanmayacak yaralar açmalıyım bedenimde
Seni hatırlatmalı canımın yanmaları bana
Ben acı bir aşkın yolundan gelmiştim sana
Kadının olmaya
Sen farkında değildin belki de
Malum düşüncelerin peşindeydin gizli gizli
Yüzüme bakman için bir sebebin olmalı.
Bu yüzden vurmalıyım kafamı duvarına.
Kayıt Tarihi : 10.4.2008 12:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Efsun Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/10/duvar-102.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!