Duvaksız Gelin Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Yavaş ve sessiz olacak gidişim
Tıpkı gelinliğini sureyen o kız gibi
Umutlarını yarınlarını koyduğu o
Kiloda hafif duyguda ağır sandık gibi
Ağır ağır yol alıcak merdiven basamaklarını ayaklarım
Bir iki üç derken
Yavaşça açılacak o çiçeklerle bezenmiş kapı
Senin silüetin vurucak birkere daha duvarlara
Yağmurlarla yikanicak göz bebeklerim
Gamzelerim naçar

Dizlerim fersiz
Biraz sonra senden bir başkasına evet diyecek dilim
Ağır aksak bir acının içinde elimden düşecek oyuncak ayim
Ve ansızın büyüyecek içimdeki o küçük kız
Birileri birşeyler diyecek
Kulaklarım senin sesine endeksli
Ve yavaşça belimi saracak o büyük ve beyaz el

Hatırlıyor musun sevgilim seninle ilk dans edisimizi o zamanda senin elin sarmıştı o ince belimi
Her adımda geçmişi süpürecek gelinligimin uzun upuzun kuyruğu

Ellerim istemsizce saricak o altın renginde dolma kalemi
Sanki mürekkep degil de gozyaslarimla dolu
Ve yavaşça atıcam hayatimin son karesine o imzayı
Girerken toprağa sevgim
Ölürken icimde askin
Kefen aramiycam
Gelinlikte beyaz kefen de

Hani gelinlik her genç kızı guzellestirirdi diyecem sessizce
Peki ben neden soluyorum soruları takilicak beynime
Zamansız açan çiçekler gibi
Bükücem boynumu
Sahi ölüm gitmek mi
Giden mi suçlu kalan mi derken
Acilicak duvagimin tülü
Dudaklarim yanıcak degince yabancı bir dudağa
öpme beni azrail öpme diye ağlayacağım
Sessiz ve kimsesizce