Önümde,
çocukluğumda kalan
hatıralarda,
dut ağacım vardı.
herşey çok samimiydi,
kuş sesleri bambaşkaydı.
sabahın en erken
saatlerinde
daldan dala öterlerdi.
o gün bugün
hissettiğim kokuda,
hava oldukça güzeldi.
her yenigün
sarılırdım yaprağına.
ana gibi şefkatli
dost kadar vefalı
senelerdi.
sabaha kadar
bizbize konuşurduk
canım dut ağacım.
yazın bunaltıcı
havalarda,
serinlerken
beyaz olan meyvelerin
kırmızılarla
beni bir yerlere götürdüğü
busende,
yine sen vardın karşımda!..
Aksaray/15 Mart 2021
Kayıt Tarihi : 16.3.2021 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çocukluğumda kalan hatıralar...
![Gökmen Yılmaz Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/16/dut-agacim.jpg)