Dut Ağacı Şiiri - Uğur Musab Şahin

Değirmenci Ali ağa derlerdi köyde,
Koca dut ağacı, değirmeni önünde.
Rahmetli babası, eskiden semerciydi,
Oğlu gibi, babası da, aksi geçimsizdi.

Pasinler kasabası, Uzun köy ağası,
Yılandansa ağırdı sözü, zehir ağısı.
Namaz molası verirdi o ağaç altında,
Hak’tan erkek evlat isterdi duasında.

Üç kızı vardı, hiç oğlu yoktu onunda
Tarlasında çalışırlardı, onca maraba.
Köy kan kusardı değirmenci ağadan,
Karın tokluğuna çalışırlardı korkudan.

“Rabbim bana bir oğlan ver” adı Erdi,
“Yoksa orucumu bozarım ha” derdi.
Sonra, Allah bir oğlan verdi Ali ağaya
Sevincine de, kırk kurban kesti baya.

Köyün en yaramaz çocuğuydu Erdi,
Ne çocuklara, ne köylüye rahat verdi.
Köylü söz diyemiyordu korkusundan,
Kadına kıza laf atıyordu, arsızlığından.

Gece kasabaya iner, her gece içerdi.
Kasabada da hayta arkadaşlar edindi.
Askerlikten kaçar olmuştu, haytalarla.
Ne değirmene uğrardı, nede tarlalara.

Ali ağa, bir anlam veremezdi oğluna.
Yaramazlığı üzmeye başladı onu da.
Karşısına alıp onca nasihatler verdi,
Hiç galeye almıyordu onu oğlu Erdi.

Harcamaların sonu yoktu kasabada,
İş umurunda değildi, o da farkında.
Lakin köye icra takipleri geliyordu,
Ali ağa ilçeye gidip savcıya sordu.

İşler vahimdi, iyice zıvanadan çıktı
Erdi de adam yaralamaktan kaçaktı.
Geceleri geç vakit, eve gelip giderdi
Babası para vermeğince de, döverdi.

Değirmene, traktöre eve icra kondu.
O koskoca Ali ağa çok perişan oldu.
Sonra da, Erdi’yi Jandarma yakaladı.
Savcı aynı gün ifadesiyle, içeri aldı.

Ağa eşiyle, kızının evinde kalıyordu
Hor gördüğü kızlarına, muhtaç oldu.
Hayırlı evlat demedi, “erkek” dedi.
Rabbini utanmadan, tehdit etmişti.

Bir hafta sonra ağa görünmez oldu,
Bütün köylü, civarda onu arıyordu.
Köylüler, dut ağacında asılı buldular,
Onu dut ağacı altına, defin koydular.

Bu ibretlik hikâye dilden dile dolaştı,
Değişik dillere çevrilip, okyanusu aştı.
2024