İstanbul'dayım, Salacak'ta.
Cılız bir dut ağacına yaslamışım sırtımı,
Altımda kuru toprak üzerimde masmavi sema,
Karşımda nar gibi kızarmıış güneş.
Başımın üstünden kara bulutlar geçiyor küme küme,
Önümde insanlar öbek öbek.
'Hava bedava, güneş bedava, deniz bedava' diye
haykırıyor Orhan Veli hala...
Sahile yayılan yoksulların iştahlı bakışları arasından,
Pupa yelkenler geçiyor köpüre köpüre mavi sulardan,
Arkasından intihar ediyor martı kuşları.
İstanbul'dayım, Salacak'ta.
Cılız bir dut ağacına yaslamışım sırtımı,
Karşımda Kızkulesi,
Kırık dökük camları,
Darmadağın saçları,
Solgun yüzüyle,
Paramparça yüreğiyle ve yitik aşklarıyla.
Sarhoş kaptan Yevgeni selam veriyor,
Arkasında Galata Kulesi direniyor.
Yamacımda sen, yüreğim uzaklarda.
İstanbul/1998
Ali AydınKayıt Tarihi : 7.12.2003 17:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)