'Aslında hepimiz dünya üzerinde şöyle ya da böyle bir yetim sayılırız.'
-zeynep-
“Ayn” olur boynum minicik ellerin serinliğinde…
Her gece sen, bombalarla boğuşurken düşünde,
Bir taşın ağırlığınca uyumadı daha bedenim.
Utanıyorum yüzündeki mahcubiyetten, utanıyorum
Sarabilsem yeşil ipekten yaprağımla dağ boyu hüznünü
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
