Salındırmışsın çoçukluğumu
Gölgen okşamış yanaklarımı
Karayağızlığım, o yüzden
Düşüncelerim hep tatlıdır,düşlerimse kanatlı
Büyüdüm hayrandım sana
Çıktım üstüne sarıla sarıla
Hep neşe kaynağı oldun bana
Bir çizik bile atamazdı kimse, dut ağacıma
Okuma vakti geldi,ayrıldım baba ocağından
Hep bir yel esti gurbete, sıladan
O sendendi senden
Bilirdim uçuşan kelebeklerden
Geldim baktım ki yüzüne
Utandım,çöktüm dizim üstüne
Hani dalların,nerde heybetin
Belli ki kimsesizliğe,kurban verdin
Bir hazan mevsimi yine veda
İnsanlarda senin kadar,yok vefa
Hala odun,anlamazlar,dar kafa
Kesip atmışlar dallarını fırına
Son buluşmamızsa ne kadar hazin
Dalların pişmiş,gövden mazim
Açtım kanatlarımı,sarıldığım atim
Hala resimlerde seni çizerim,
Benim sevgili dut ağacım
Benden selam olsun sana,dut ağacım...
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 10:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1968 Yılında devlet parasız sınavını kazanarak memur çoçuğu olmam dolayısıyla Malatya Turan Emeksiz lisesi yatılı bölümünde tahsilime devam etmeye başladım.Bir akşam mütaala saatinde duygulu bir halde iken etüd abisi farkederek beni sırasına çağırdı.söyle sana ne resmi yapayım dedi bende ağaç resmi yap dedim, oda kara kalemle kağıda, güzel bir yapraklı ağaç resmi yaptı bana nasıl dedi hayır olmadı dedim neden dedi, çünkü bizim bahçede ki dut ağacının aşı kesiği bir dalı var o yok dedim ve hemen resmi sildi ve yeniden benim istediğim gibi dut ağacımın resmini çizdi ve resmi bana verdi bende onu Malatyada liseyi bitirenene kadar sakladım sıla aklıma geldikçe baktım. Yine o günlerin anısına duygulu bir anımda bu dizeleri sıraladım. beni bir yağmur vakti, gökkuşağı kemerine asın,asın ki onunla kaybolsun naaşım,ruhum hicranına yorulmasın,bu aleme baki kalsın aşkım, seviyorum o halde varım.o kadar.mustafa nuri inanç
![Mustafa Nuri İnanç](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/13/dut-agaci-21.jpg)
selamlar
Geldim baktım ki yüzüne
Utandım,çöktüm dizim üstüne
Hani dalların,nerde heybetin
Belli ki kimsesizliğe,kurban verdin
Üstat; bu güzelim 'Dut Ağacı' şiiri ve öyküsü içimi acıttı, bir zamanlar ben de 'Meşe Ağacı' diye bir şiir yazmıştım halen sayfamda kayıtlıdır.
Demek ki her şairin bir ağacı var, benimki 'Meşe Ağacı' ama senin 'Dut Ağacı' da bir başka güzelmiş, kalemini ve yüreğini kutluyorum selamlar saygılar.
TÜM YORUMLAR (7)