Dut ağacı ne durursun
Meni ürehten vurursun
Hele meyveni görünce
Meni ciyerden yahersen
Yayılmış dallar budağı
Yapraklar kurmuş otağı
Yaşamışsız türlü çağı
Menim güzel Dutağacı
Yılların mazisi sensin
Niceleri ile konup göçersin
Ne güzeller geldi geçti bilirsin
Neden hüzünlüsün Dutağacı
Ankara- 1977
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 23.5.2012 17:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Not: 1977 Ankarda ki evimzin önünde bir Dutağacı vardı çok gösterişli ve eski bir ağaçtı işte bu ağaca Orhan, Emrah, Cengiz, Önder ve ben birer koşma yazdık. Bu şiir o zaman yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!