Düşünüyorum 'Rüzgarın Yırtık Yeri'

Saçlarında şimşek parçaları, dilinde kırağı,
Sen kimin yetimisin,
Kimi bekliyorsun durduğun yerde?
sağır bir günün sonunda dilsiz bir gece
sarıp sarmalıyor seni,

Metin Altıok

...

Düşünüyorum
Öyle derin amansız dertlerle muzdarip

Üşüyorum çocuk
Sırtımda yaz günü kürk
Utanıyorum
Karnım tok

Ağlıyorum
Sana verecek hiçbir şeyim yok
Desem de
Al gözyaşlarımı
Al sarın
Al bas yaralarına
Al anne
Al baba
Isın ocak
Bandır kana kana
Bir bardak ballı süt bir dilim ekmek

Düşünüyorum
Çoğu zaman ölüm bile daha sıcak
Düşerken başın o soğuk taşlara
Mor güller açarken pembeye inat
İnceden sızarken dudağından kan
Kimsesizler mezarlığında
Soğuk su ile son abdest
Hıçkırırken sessizlik
Çığlık çığlığa

Ah be çocuk
Bahtın yedisinde neyse o
Ruhlarında cirit atar şeytan
Somurtur bahşiş yok
Dudağının kenarında sigara
Aceleyle isteksiz
Sayılı birkaç kürek toprak atarlar

Al çocuk
Al yorgan
Al sarın
Al çekinme uzat bacaklarını
Kucakla pamuk küme küme bulut
Şefkat kokar kır çiçekleri
Rahmet yağar çise çise
Avutur seni bir avuç kara toprak

ki
Hiç
Çocuk
Düşünmüyorum seni
En güzel mekân evin cennet
Ardına kadar açık kapılar
Havaimavi yer gök
Al güller önünde saçak saçak
Çırpar kanatlarını acemi bir sevinçle
Karnı tok, üşümeyen mutlu güvercinler…

…/ Ve Dünyada bir yerlerde çıkarırcasına günah,
cılız seslerle geçer adları;
”Kimsesizlerin ruhlarına da hediye eyledik
kabul et Ya Rabbi”
El Fatiha.