Şöyle, bir düşünüyorum da,
Hep bataklık yerlerde dolaşmışım.
Birinden kaçayım derken, öbüründe bulmuşum kendimi.
Ne zor günler geçirmişim meğer ben,
Bataklıklardan kendimi kurtarabilmek için.
Hep,,,,,
Batıp, batıp çıkmışım.
Kader demişim, değişir demişim.
Uğraşıp durmuşum.
Ne değişmiş, ne de değiştirebilmişim de kaderimi.
Hep çiğnenmiş ezilmişim.
Deryalarda kulaç atayım derken boğulmuşum.
Ve ölmüş, ölmüş dirilmişim.
Şimdi işim bitmiş bir kenara atılmışım.
Yağı alınmış posa gibi,
Bir kenara itilip bırakılmışım.
Şimdi ben,
Karanlık zamanların, güneşi görmeyen gölgesiyim.
Yaşasam ne hoş, yasamasam ne hoş,
Ben,
Ağzından laf alınmaz, bir ölü olmuşum.
Ey kaderin cilvesi,
Bula, bula beni mi buldun, dalga geçecek.
Bana,
Hayatımı zehir ettin, dünyamı haram ettin.
Benimle hep dalga geçtin.
Senin yüzünden şimdi ben dert bulmuşum.
04 Şubat 2014 Salı
Antalya
Kayıt Tarihi : 5.2.2014 00:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!