Ölüm;sana sevdiklerin kadar uzak,kin beslediklerin kadar yakın.
Annesinin elini bir anlık bırakmış ve uluorta kaybolmuş bir çocuğun korkusuyla düşünüyorum.
İçime düşen o soğukluk,o kaygı,o ürperti,o...
Düşünüyorum işte.
Kimsenin sanki yokmuşçasına davrandığı şeyi,ölümü düşünüyorum.
Kaskatı kalmam,
Hayasızca korkum bundandır.
Kayıt Tarihi : 14.10.2018 03:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!